Okurdum hep kitapları içinde boşça yazsalar da
sabahları uyanmalar ve kolpalar yanımda
ilki tam bi fiyaskoydu adını bile unuttum
sonuncusunu çok severdim adımı bile unuttu
zorbalarla uğraşmakla geçirdim yıllarımı
ilk kavgamda dayak yedim oldukça ağırdı
yıllar geçtikçe serice attım yumruklarımı
3 kuruşluk sevincimdir rezil yüzünü görmek
uzattılar çevirmedim sattılar
üzülmedim zamanında yettiğince gördüm hüzünleri
yaşadım en ağırını düzen budur dedim
böyle gelmiş böyle gider rahat dur dedim
param parça ellerim patladı duvarlar
ve ter içinde uyanmalar içimde korkularla
bende salladım bi tane onlar bana vurdukça
aynı sıkıcı döngü dünya yerinde durdukça.
Nakarat:
Damarlarımda kan kalmadı sinekler harcadı
duvarlarda kan izleri hayatlar harcanır
öyle attım yumruklarımı kafama göre böyle
kelimelerle delicesine bende böyle
Mafsal:
Rüzgar olsam alıp esip götürsem her şeyi
o benim her şeyimdi tek bişeydi mutluluk sarıp içildi
dalıp gidildi rüyalarla yaşanır oldu oyarlar ya korku doldu
o yerlerde kaybolurdular ya bıktım artık sıkıldım aktım artık
rhymelarımla her bi ritme 3 kelamla duyarsız oldum elim yazdı
dilim tutuldu sigara yaptı benim işimde sonum da belli senin
sonun çelişki bundan sonra böyle yapılması gerekli bilmem
anlatabildim mi derdimi ben geri çekilmem yürürüm önüme
bakmadan sen gördün ölüme terk edildin hepten tek bi
elden dayananlar dayatılana kadar mı sürecek mafsal
hep zafer mi görecek tabii ki evet baktım çok karışıktı
alışılmışın dışında kaldı yaptığım sen ne yaptın…
Nakarat:
Damarlarımda kan kalmadı sinekler harcadı
duvarlarda kan izleri hayatlar harcanır
öyle attım yumruklarımı kafama göre böyle
kelimelerle delicesine bende böyle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder